سبک مدرن در معماری داخلی

سبک مدرن ناشی از جنبش مدرنیسم است که در دهه ۱۹۲۰ به وجود آمد.باید در نظر داشت که اصطلاح “مدرن” را نیز  برای روندهای فعلی بکار می برند و همچنین گاهی با سبک معاصر، که به روندهای طراحی عصر کنونی نیز اشاره دارد، اطلاق می شود هر چند که در طراحی معماری سبک مدرن با معاصر متفاوت است اما در تلقی عموم جامعه قرابت بسیاری را قائل است.

سبک طراحی مدرن در معماری دارای قواعد و اصول خاصی است که ابتدا توسط معمار مشهور آلمانی-آمریکایی لودویگ میس ون در روهه پایه گذاری شده است. و مبلمان های این سبک عمدتن توسط معمارهای برجسته طراحی شده‌اند. که در ابتدا مرکز فعالیت مدرن، ویمار آلمان و فرانسه بود که با ظهور حکومت دیکتاتوری، این سبک به آمریکا منتقل شد و رشد یافت و تثبت شد.

از جنبش مدرنیسمِ هنر در قرن ۱۹، معماری و دکوراسیون از سبک‌های پر تجمل ویکتوریایی و گوتیک فاصله گرفت و به ساده گرایی و ساخت خانه های مقرون به صرفه رفت و استفاده از سبک مدرن در معماری و طراحی داخلی رواج پیدا کرد. سبک مدرن، سبکی ساده و بی آلایش است که برای دوری از تزیین و تجمل زیاد معمولاً در آن از خطوط ساده استفاده می‌کنند و هیچ گونه خطوط منحنی و جزئیات غیر ضروری در آن استفاده نمی شود تا در عین آرامش بخش بودن فضا و زیباتر شدن وسایل، فضایی که در اختیار قرار دارد عملکرد گرایی بیشتری داشته باشد.

بسیاری از مردم سبک مدرن را با سرد، تند و استریل بودن مرتبط می دانند. اما در واقعیت، سبک مدرن بسیار ریشه در شکستن عناصر به ساده ترین و اساسی ترین آنها، با تمرکز بر خطوط تمیز دارد. شما چیزی در این سبک با تزیینات اضافی پیدا نخواهید کرد، و به طور معمول این سبک دارای پالت رنگی خنثی تری با گاه به گاه رنگ های پررنگ است.

مکتب باهاوس یکی از مهم‌ترین تأثیرگذاران در شکل‌گیری سبک مدرن بود. این مکتب اعتقاد داشت که در طراحی، فرم باید تابع عملکرد باشد. به عبارت دیگر، هر چیزی که در فضا قرار می‌گیرد، باید علاوه بر زیبایی، کاربردی هم باشد.

یکی از ویژگی‌های جذاب سبک مدرن، توانایی آن در بزرگ‌تر نشان دادن فضا است. با استفاده از اصول طراحی مدرن، می‌توان فضاهای کوچک را بزرگ‌تر و کاربردی‌تر کرد. در این سبک، هر وسیله‌ای می‌تواند چندین کار انجام دهد. برای مثال، یک مبل می‌تواند هم برای نشستن استفاده شود و هم به عنوان جداکننده فضا عمل کند. در این سبک، از وسایل زینتی که کاربردی ندارند، خبری نیست. هدف اصلی، استفاده بهینه از فضا و ایجاد محیطی کاربردی است.

در سبک مدرن از مواد و مصالح مختلفی مانند استیل، چوب، پلاستیک، شیشه، فلز و بتن استفاده می شود که اغلب در کارخانجات و با روش‌های صنعتی و تکنولوژیک فرآوری و پرداخت شده‌اند.

در استفاده از چوب های طبیعی نیز با پوشش مات رنگی تغییری در آن ایجاد می‌شود. همچنین فلزات طبیعی از دیگر مواد طبیعی و صنعتی هستند که با دوام و پایداری طولانی؛ جلوه‌ای مدرن، صنعتی و امروزی را به فضا می‌دهند. فولاد و آلومینیوم جزو فلزاتی هستند که به دلیل ظاهر صنعتی، عدم زنگ زدگی و مقاومت بسیار بالای خود، بیشتر از سیر فلزات در سبک مدرن استفاده می‌شوند.فلزات براقی مانند استیل  نیز در آشپزخانه که بیشتر وسایل استیل هستند استفاده می شود. در کنار استفاده از فلزات برای سطوح صاف مثل سطح روی میز و غیره شیشه و پلاستیک هم بکار می‌رود.

برای کف پوش ساختمان متریال و مصالحی از نوع براق مثل وینیل، پارکت یا سنگ و سرامیک استفاده می‌‌شود. با فرش های ساده تر و تک رنگ که با اشکال هندسی ساده طراحی شده اند.

سنگ‌‌های طبیعی مانند مرمر، گرانیت و سنگ آهک نیز در طراحی کانتر آشپزخانه، میزها، کفپوش و دیوارپوش‌های سنگی استفاده می‌شوند؛ این سنگ‌ها علاوه بر مقاومت بالای خود در برابر خراش و ساییدگی، ظاهری متناسب با سبک مدرن را ایجاد می‌کنند.

الیاف طبیعی مانند پنبه، پشم، کتان و ابریشم از دیگر متریال طبیعی هستند که در پارچه‌ها و منسوجات مختلف در طراحی مدرن استفاده می‌شوند. این منسوجات طبیعی علاوه بر قابلیت بازیافت و تجدیدپذیری، احساسی از راحتی و ملایمت را برای فضا ایجاد می‌کند.

در سبک مدرن، مواد طبیعی و رنگ‌های خنثی یا خاکی حضور بيش‌تری دارند. و با حذف جزئیات غیر ضروری از فضا، وسعت و نوعی شفافیت به فضا  افزوده شد می‌شود . اگر چه در سبک مدرن استفاده محدودی از رنگ‌ها را داریم اما در سبک مدرن متمایل به معاصر   طیف بیشتری از رنگ‌ها حضور دارند.

مبلمان و وسایل  مدرن  دارای طراحی ساده، هندسی و  منظم  بوده و عمدتا با بهره گیری از تکنولوژی ساختی صنعتی دارند.

نوپردازی  در فضای مدرن بصورت پراکنده و یا به صورت اسپات‌ لایت  است همچنین یا برای کاهش کنتراست نور در خانه از لامپ های هالوژنی استفاده می‌شود  و برای  متمرکز  بر یک فضا  از آباژور ها استفاده می‌شود. یکی از اصول اساسی سبک مدرن، ایجاد فضاهای باز و استفاده بهینه از نور طبیعی است.  بنابراین پنجره‌های بزرگ و استفاده حداقلی از دیوارهای داخلی در این راستا است که باعث ایجاد فضایی روشن و  شفاف می‌شود.

ویژگی های اصلی:

• توجه اساسی به شعار “فرم تابع عملکرد” در طراحی  فضا و مبلمان
• عناصر سازه‌ای  در معرض دید(مانند بتن یا تیرها)
• استفاده از فرم‌های هندسی جسورانه
• تاکید بر خطوط افقی و عمودی با منحنی‌های کم‌تر
• حذف عناصر اضافی و تزئینات
• مبلمان و وسایل کم‌ارتفاع  با خطوط صاف و یک‌دست
• بهره از  نور طبیعی و پنجره‌های بدون تزئین  نسبتا بزرگ
• استفاده از مواد طبیعی مانند چوب، فلزات، چرم و الیاف طبیعی
• یک پالت رنگی خنثی با طیف محدود از رنگ
• استفاده از سطوح بازتابنده مانند فولاد، کروم یا شیشه
• ترکیب بندی های نامتقارن عناصر در فضا